De aorta
Deze tekening is het zoeken naar de essentiële goedheid van een persoon. Waarin het hart zich ontpopt als een soort van bloem. Welke met een zachte wolkerige deken wordt overwelft.
Therapie
Is de uitoefening van een therapeutisch proces. De figuur draagt een zware last en dreigt in het eigen spiegelbeeld te verdwalen. Daarbij wordt de spiegel stuk getrapt met slechts scherven overblijvend van de persoonlijkheid.
Sp(r)ookfiguur met gif(te)
Iedereen kent de sprookjes uit de jeugd, waarbij het goede en het kwade elkaar lijken aan te staren.
Het klokhuis
Het klokhuis kan men vertalen als bestaande uit een mannelijk en vrouwelijk deel. Beide bevatten zij water, de overgrote stof waaruit delen zijn opgebouwd. Het vormt een voedingsbodem. In het vrouwelijke deel is een klok ingebouwd. De klok weerspiegelt de (weder)geboorte van een nieuw deel. Zowel de man als de vrouw zijn ingekapseld door banen van elektronen, waaruit slechts één enkel elektron kan ontsnappen. De ontsnapping neemt plaats in functie van straling (golf), als een stroom van fotonen.
Protect the clock
Tijd loopt uit, zoekende naar het uurwerk. Metend op hoeveel graden de wereld zich ophoudt. Een interne wereld wordt zo afgeschermd van de buitenwereld. Deze is dan ook omgeven door een ruggengraat, als een rug met ogen in. De ogen houden de wereld scherp in de gaten en anticiperen enige indringing. Vlijmscherpe wimpers blokken het gehele systeem af. Er wordt een persoonlijke ruimte gecreëerd.
De ei-cel
Een eischaal wordt opengebroken bij het uitbreken van een menselijke gedaante. De mens is weergegeven als een geboorte van artificiële onderdelen, uit fragmenten.
Uit alle kracht wilt de gestalte uit het ei ontsnappen.
Uitreikend naar de afstand in de verte, naar andere oorden. Toch zit de gedaante omsloten in een soort cel waaraan niets lijkt te kunnen ontsnappen. Deze cel wordt afgesloten als elektronen in hun banen. Een enkele elektron weet te ontsnappen in de vorm van straling (golf), als een stroom van fotonen.
Vissen naar tijd en ruimte
Zonder hoofd vist de mensheid naar tijd en ruimte.
Door de ruimte wordt er doorgetrokken en verplaatst.
Ruimte is een schaarste geworden, zowel op de planeet als daarbuiten. In tijd zoekt de mens naar zijn plaats.
Tot zij deze twee kan vangen en beheersen.
Sterrenstelsel met snaren
De tekening impliceert een imaginair zonnestelsel met nieuwe en bestaande wetten en theorieën. In het stelsel staat de ster centraal als een sterke kernkracht die beweegt volgens een spiraalarm in de ruimte. Rond en aan de rand van de ster bevinden zich zwakkere kernkrachten, de planetoïden. De planetoïden spinnen rond hun as en zijn op hun beurt voorzien van oortwolken met kometen die elektromagnetisch geladen zijn. Het geheel wordt gebonden door de zwaartekracht en de snaren.
Form of life
Form of life vertelt een verhaal over een "andere" levensvormentaal. Waar de logica lijkt te bestaan in de emotie dat het leven gekenmerkt wordt door het lijden.
Dit lijden kan zich afspelen in de geest van het wezen, door wat zichzelf en anderen omgeeft. Het wezen bezit de kracht om dit te doorstaan en vervolgens verder gedreven te worden door het mysterie van het bestaan.
Het zal dit met de nodige wijsheid en waardigheid ondergaan. En verder zijn melkweg aftasten naar de oorsprong van het bestaan.
De hofnar
De hofnar treedt op waar komedie wordt veroorzaakt.
Als een nar reist hij door de tijd. Met zijn bellen dient hij tot ieders vertier. Dit met stof achterlatend. Het stof is maar schijn, zelf heeft deze een minder heilzaam en deugdzaam leven.
Social distance
“Social distancing” is een veel gebruikte term tijdens de corona periode. Toch is de afstand tussen individuen altijd aanwezig geweest. Zij delen nagenoeg niets en worden toch allemaal omschreven als woonachtig in één dezelfde woonvorm. De enige vorm van deling is de voortuin en de publieke openbare weg. Dit alles heeft toch een ironische uitdrukking.
My old piano
Dit is een vertaling van synesthesie van geluid gaande in vormen, kleuren, cijfer en letters. De zwarte balk weerspiegelt de piano met binnenwerk. Alle overige toevoegingen zijn de eigen beleving van het muziekstuk.
In balansering (triptiek)
De triptiek vraagt verbeeldingskracht via abstractie van de aanschouwer. Het zijn drie figuren met menselijke schalen, waarin enkele onderdelen zijn uitvergroot om het juiste thema te bekomen.
-
In balancering vraagt een abstracte evenwichtsoefening in krachtwerking.
-
Naar opstaan benadrukt voornamelijk de verandering van positie van de figuur.
-
Tot vogelvlucht is uitsluitend gericht op snelheid maken.
Naar opstaan (triptiek)
De triptiek vraagt verbeeldingskracht via abstractie van de aanschouwer. Het zijn drie figuren met menselijke schalen, waarin enkele onderdelen zijn uitvergroot om het juiste thema te bekomen.
-
In balancering vraagt een abstracte evenwichtsoefening in krachtwerking.
-
Naar opstaan benadrukt voornamelijk de verandering van positie van de figuur.
-
Tot vogelvlucht is uitsluitend gericht op snelheid maken.
Tot vogelvlucht (triptiek)
De triptiek vraagt verbeeldingskracht via abstractie van de aanschouwer. Het zijn drie figuren met menselijke schalen, waarin enkele onderdelen zijn uitvergroot om het juiste thema te bekomen.
-
In balancering vraagt een abstracte evenwichtsoefening in krachtwerking.
-
Naar opstaan benadrukt voornamelijk de verandering van positie van de figuur.
-
Tot vogelvlucht is uitsluitend gericht op snelheid maken.
De éénd
De éénd beeld een vereenzaamd beeld uit.
Het is een samengaan tussen de eend en de menselijke gestalte welke op zichzelf fungeert. Het geheel wordt abstract weergegeven al drijvend op het water. Hierin gaat de menselijke gestalte op zoek naar zichzelf, al zittende in contemplatie. De figuur heeft zwemvliezen aangeboren gekregen om verder te kunnen met het bestaan.
Hoek
De tekening weerspiegelt een strafmaat.
Waarin twee figuren in een hoek worden geplaatst.
Met neergebogen hoofd aanvaarden zij hun straf.
Enkel de stelling “rechtvaardigheid” blijft achterwege.
Zo kan de bestraffer als niet afdoende worden beschouwd.
De verstrengeling
De verstrengeling is erotiserend getind. Als de verbinding tussen man en vrouw. Waarbij harde vormen uitgesproken mannelijk zijn. Daartegenover staan de meer vrouwelijke rondige en zachte vormen. De twee vormen zijn met elkaar verstrengeld. Beide laten de voorwerpen sterrenstof achter met een mysterieus karakter.
Het gelaagd theater
Alles lijkt maakbaar in de 21e eeuw, zelfs de maakbare mens. Het theater waarin de mens opereert is slechts een imitatie van de werkelijkheid. Zo zijn omgevingen gaande over een individu vaak gedigitaliseerd en vormen zij een ware maskerade. Waarbij de huid als zichtbare laag vervolgens lijkt af te smelten om te voldoen aan de ware aard. Gearriveerd op het bot bevinden zich de psychische kwetsbaarheden waar elke persoon dient door te worstelen. De vaststelling is dat de mens een gelaagd wezen is gebaseerd op; imitatie, zichtbaarheid en kwetsbaarheid in het theater van het leven.
Blowing air bubbles into space
In de ruimte worden luchtbellen door de mens ingeblazen. De luchtbellen zijn er om verder te overleven. Al zittend op de rode planeet waarnaar men op zoek is voor het verdere bestaan. Op deze rode planeet gaat men op zoek naar natuurlijke aspecten om een nieuw leven op te bouwen.
Hide & seek
In hide & seek zien we de vrouw als centrale spilfiguur.
Zij wacht haar lot af, waarbij gevaar om de hoek loert.
De vrouw wordt door een beschermheer afgeschermd tegen het kwaad. Maar hoe hard deze ook tracht onheil te voorkomen, is dit niet geheel mogelijk. Zo kan zij door smalle openingen doorkijken en is het onheil altijd klaar om een aanval in te zetten.